سینه ها جای محبت، همه از کینه پر است

به که باید دل بست؟
به که شاید دل بست؟
سینه ها جای محبت، همه از کینه پر است
هیچکس نیست که فریاد پر از مهر تو را، گرم، پاسخ گوید
نیست یک تن که در این راه غم آلوده عمر، قدمی، راه محبت پوید
خط پیشانی هر جمع، خط تنهاییست
همه گلچین گل امروزند
در نگاه من و تو حسرت بیفرداییست
به که باید دل بست؟
به که شاید دل بست؟
نقش هر خنده که بر روی لبی می شکفد، نقشه ای شیطانیست
در نگاهی که تو را وسوسه عشق دهد، حیله ای پنهانیست
از وفا نام مبر، آنکه وفا خواست، کجاست؟
ریشه عشق، فسرد
واژه دوست، گریخت
سخن از دوست مگو، عشق کجا؟ دوست کجاست؟