نیایش الهی من کمترینم و تو بسیار! من هیچم و تو بیشمار، من لرزانم و تو استوار، من انسان و تو کردگار، پس به حق حقیقت، به وجد وجود، به عمق عشق، به صاف صداقت، به شهد شهامت، به شور شیدایی، به زیب زیبایی، به جان جمالت، به کنه کمالت، به اسم عزیزت، به پر پرهیزت، به در دریایت، به سحر صحرایت، به خوشی خواب، به غربت غروب، به جذبه مجذوبت، به خورشید خرسندیت، به خداوندی خداوندیت، چنان آرزویم بر آورده باشد که سعادت، آرزویم نباشد. آمین!