زبانم را نمی فهمی

زبانم را نمی فهمی ؛ نگاهم را نمی بینی

ز اشکم بی خبر ماندی و آهم را نمی بینی

سخنها خفته در چشمم ؛ نگاهم صد زبان دارد

سیه چشما مگر طرز نگاهم را نمی بینی ؟

سیه مژگان من ؛ موی سپیدم را نگاهی کن

سپید اندام من ؛ روز سیاهم را نمی بینی ؟

پریشانم ؛ دل مرگ آشیانم را نمی جویی

پشیمانم ؛ نگاه عذر خواهم را نمی بینی

گناهم چیست ؛ جز عشق تو ؟

روی از من چه پوشی ؟

مگر ای ماه ؛ چشم بی گناهم را نمی بینی ؟