آدمیت

"از آن زمانی که دست حضرت قابیل آلوده گشت به خون حضرت هابیل"از همان روزی که فرزندان آدم زهر تلخ دشمنی در خونشان جوشید،آدمیت مرده بود گرچه آدم زنده بود

"از همان روزی که یوسف را برادرها به چاه انداختند"از همان روزی که با شلاق خون دیوار چین را ساختند،آدمیت مرده بود گرچه آدم زنده بود.

بعد دنیا هی پر از آدم شد وهی گشت وگشت قرنها از عمر آدم هم گذشت

ای دریغ ای دریغ آدمیت برنگشت