بی تو دل من پر از تمناست بیا...
دل من شکسته تر از شیشه های شهر شماستبی تو دل من پر از تمناست بیا...
دل من شکسته تر از شیشه های شهر شماستدرباره من
نیایش
الهی من کمترینم و تو بسیار! من هیچم و تو بیشمار، من لرزانم و تو استوار، من انسان و تو کردگار، پس به حق حقیقت، به وجد وجود، به عمق عشق، به صاف صداقت، به شهد شهامت، به شور شیدایی، به زیب زیبایی، به جان جمالت، به کنه کمالت، به اسم عزیزت، به پر پرهیزت، به در دریایت، به سحر صحرایت، به خوشی خواب، به غربت غروب، به جذبه مجذوبت، به خورشید خرسندیت، به خداوندی خداوندیت، چنان آرزویم بر آورده باشد که سعادت، آرزویم نباشد.
آمین!
ادامه...
پیوندها
دسته‌ها
جدیدترین یادداشت‌ها
همه- لیله الرغائب نزدیک است؛ آرزوهایت را به خط کن
- تولدت مبارک♥
- وقتی بارون می زنه.... .
- مصاحبه با خدا در خواب
- از تو تنها شدم...
- تولدم مبارک! (۲۱ ام تموم شد)
- واست نوشتم نامه ای، شاید دلت بسوزه...
- ولنتاینت مبارک!
- شاید این دل نوشته ی آخرم باشه نمی دونم اما شاید...
- چگونه گریه سر کنم؟ که یار غمگسار نیست! مرا به خانه ام ببر! که...
- برگرد که هنوزم مجنون دیروزم، برگرد که هنوز دوستت دارم.
- هنوز شور عشقو به سر داری یا نه؟
- کمکم کن............
- آخه مگه فرشته هم رسم شکستن بلده؟
- تو ناز می کنی من ناز می کشم
- اللهم رب شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن
- ای که تویی همه کسم بی تو می گیره نفسم
- دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد...
- نشو با من غریبه، مثل نامهربونا
- شانه هایت را برای گریه کردن دوست دارم دوست دارم
بایگانی
- تیر 1388 1
- اردیبهشت 1388 3
- فروردین 1388 1
- اسفند 1387 2
- بهمن 1387 1
- دی 1387 2
- آذر 1387 3
- آبان 1387 1
- شهریور 1387 3
- مرداد 1387 1
- تیر 1387 1
- خرداد 1387 1
- اردیبهشت 1387 1
- اسفند 1386 1
- دی 1386 1
- آذر 1386 1
- آبان 1386 1
- مهر 1386 3
- شهریور 1386 6
- مرداد 1386 5
- تیر 1386 4
- اردیبهشت 1386 1
- بهمن 1385 9
- دی 1385 2
- آذر 1385 1
- مهر 1385 5
- شهریور 1385 7
- مرداد 1385 9
آمار : 68093 بازدید
Powered by Blogsky
همشاگردی سلام!
 |
شنبه یکم مهرماه، ماه مدرسه و دانشگاه، ماه کلاس و درس آغاز میشود.
برای آنهائی که این دوران را پشت سر گذاشته اند، مهرماه، ماه خاطره های کودکی و جوانی ست با همه خوشی ها و ناخوشی هایش.
برای آنهائی که تازه قدم به راه کسب دانش می گذارند، اول مهر، آغاز راهی ست ناپیدا.
خاطره های آنهائی که مدرسه و درس را پشت سر گذاشته اند از این دوران چیست؟ فضای آنروز حاکم بر مدرسه را با امروز چگونه مقایسه می کنند؟ سطح و استاندارد آموزش امروز را در مقایسه با زمان خود چگونه می بینند؟ نظر تازه واردان به این فضا چیست؟ دانشجویان سال تحصیلی خودرا چگونه آغاز می کنند و بیم و امیدشان چیست؟